Al diverse malen ben ik tijdens een reis op Athos langs Skiti Andreou gelopen, maar nimmer heb ik de moeite genomen om naar binnen te gaan. De eerste keer in 1980 zag het er zo vervallen en onbewoond uit dat ik niet naar binnen durfte te gaan. Bij een volgend bezoek bleek er onvoldoende tijd en 10 jaar geleden zag ik een hele verzameling klokken voor de deur liggen, maar ook toen ben ik niet binnen een kijkje gaan nemen. Daarom moest daar dit jaar eindelijk verandering in komen en zie hier de foto’s.
Op weg naar Skiti Andreou loop je allereerst in Karyes langs de parkeerplaats:
Na zo’n 500 meter zie je het grote russische complex liggen, dat inmiddels flink wordt opgeknapt en in de steigers staat.

Op de weg naar de toegangspoort zagen we een monnik met zijn handel, die net op bezoek was geweest bij de winkel die zich net achter de ingang in de doorgang bevindt. Voor € 50 werd een handgesneden houten icoon van Jezus verkocht, dus de monnik ziet er terecht blij uit.

De grootste kerk van de Balkan wordt van binnen geheel opgeknapt en opnieuw wit geschilderd, geheel in de russische stijl van het interieur.

Ook de gastenvertrekken zijn weer open, alhoewel mij niet duidelijk is of een ieder hiervan gebruik kan maken. Bij een later bezoek aan Skiti Profitou Eliou bleek dat namelijk dat je alleen met toestemming van de abt gebruik kon maken van de mogelijkheid te overnachten, maar daar volgt later een bericht over.

Vlak voor de grote kerk ligt een graf (van een abt?).

Maar niet het hele complex ziet er zo goed uit. Op een foto van zo’n 10 a 15 jaar geleden zijn er in een hoek van de Skiti nog staande gebouwen te zien, maar kijk nu eens:

De klokken die 10 jaar geleden buiten de poort lagen liggen nu op de binnenplaats. Zou hier overigens de klok tussen liggen die ik in het vervallen Oekraiense gebouw heb zien hangen? (zie het bericht nr 19, 20 en 38 uit november 2006).

Terug in Karyes zien we nog een drietal jonge monniken die volop aan het shoppen zijn geweest:

en dan volgen nog twee sfeerfoto’s van Karyes in zwart/wit.

met het alom aanwezige verval van ongebruikte gebouwen.

Wim, 3 juli