(vervolg van bericht no 118)
Onderweg van Lavra naar de hoofdstad Karyes kom je onder meer langs Arsanas Karakalou.

En dan arriveer je in Karyes, waar ik in 1986 een nacht in een hotel heb doorgebracht (min twee sterren). In die tijd kwam er in het grotendeels verlaten middeleeuwse stadje ‘s avonds nog iemand langs met een vlammetje om alle straatlantaarns aan te steken!

Tegenwoordig zit er een spaarlamp op de plek waar vroeger het vlammetje brandde in de olielamp. Ook de oude kroeg in de buurt van de bakker is er niet meer, waar ik in retrospectief aan terugdenk als een plek waar een sfeer hing als in een kroeg uit Harry Potter-films. Verlopen monniken die al vroeg aan het bier zaten, in aanwezigheid van haveloze en stinkende arbeiders, die evenals de monniken ongeschoren en in vuile kleren schijnbaar doelloos rondhingen in een schaars verlichte groezelige ruimte. Dit was ook de plek waar je de wandelkaart van Zwerger kon bekijken, die daar aan de muur hing en waar door de verschillende pelgrims aanvullingen en verbeteringen op waren aangebracht. Momenteel hangt er deze – voor wandelaars onbruikbare – kaart in de (nieuwe) kroeg.

Karyes ziet er nog steeds oud uit, maar het kleine centrum oogt niet meer zo vervallen. Er zijn veel winkels bijgekomen met souveniers/religieuze voorwerpen en levensmiddelen, maar ook een nieuw cafe, met name in de buurt waar de bussen aankomen. Wat nog het meest opvalt is dat er veel meer mensen op straat zijn, want met name het aantal bezoekers (en arbeiders?) uit de voormalige Oostblok landen is fors toegenomen. Het nieuwe cafe is fris wit geschilderd en heeft een aantal eigentijdse wandschilderingen:

Het gebouw van de Heilige Epistasia is nog helemaal hetzelfde, alsook de bibliotheek waar de beroemde oude geschriften bewaard worden.
Het is dat ik op het internet reeds foto’s had gezien van de overdekte Protaton kerk, maar in werkelijkheid is toch nog een keer schrikken, want het ziet er echt afschuwelijk lelijk uit. Ik hoop van harte dat dit een tijdelijke noodzakelijkheid is, want van binnen is het zo mogelijk nog erger, want de hele kerk is haast compleet gevuld met ijzeren balken en stellages, zodat er nagenoeg niets te zien is van de fresco’s.

Een pluspunt kan ik alvast wel melden. Op deze foto zie je nog een restant van de oude grijze specielaag die volgens mij in de jaren 70 van de vorige eeuw is aangebracht en die het gebouw behoorlijk heeft ontsierd.

Tot mijn verrassing zie je aan de andere kant van het gebouw bij de ingang de originele stenen weer terugkomen en waardoor de tekening van de bakstenen weer zichtbaar wordt. Met enig geduld zou er over een poosje weer een fris en herboren gebouw terug kunnen komen !

Deze kleine nis moet nog onder handen worden genomen

en ook deze freso aan de buitenkant van de kerk verdiend een opknapbeurt.

Wim 2 juli